A formación da lingua

A FORMACIÓN DA LINGUA [Tema I: 1º BAC]

Linguas de superestrato


Superestrato xermánico


O pobo xermánico que se asenta en Galicia é o suevo. O reino suevo de Galiza durou desde a súa chegada no 411 ata o 585. Nese ano, foi derrotado polo visigodos.

O latín xa chegara con algúns préstamos xermánicos (roubar, sopa, branco, gardar, banco, xabón, escuma...). Coas propias invasións chegan formas como laverca, esmagar, roupa, agasallar, roca, espeto...  

Son frecuentes os topónimos (rematados en -riz, -mil, -monde, -ar e outros como: Godos, A Gudiña, Goiás, Suevos...) e antropónimos (Xerardo, Fernando, Afonso, Ramiro, Alberte, Elvira, Dorinda…), aínda que a maior parte destes son posteriores.

 

Superestrato árabe

A estancia dos árabes en Galiza foi breve. A maior parte dos arabismos chegan a través das linguas do centro-sur:
    • arroz, azucre, acelga, algodón, laranxa, limón, albaricoque...
    • alfinete, alfaia, alfombra, almofada, xerra...
    • albanel, alfaiate, albeite...
    • aldea, barrio, alfándega, alcalde, , arrabalde...
    • xinete, albarda, alforxa...
    • anil, azul...
    • alquitara, xarope, alcanfor, alquimia, alcatrán...
    • aritmética, algoritmo, cero...
    • xadrez, alfil...
    • alboroto, algarabía, regueifa...alcume, aforrar, albízaras, ata, oxalá...